OSMANİYE İLİ BAHÇE İLÇESİ
BAHÇE İLÇE TANITIM
BAHÇE RESİMLER
BAHÇE FOTOĞRAFLAR
BAHÇE TANITIM
BAHÇE TARİH
BAHÇE EKONOMİ
BAHÇE
OSMANİYE BAHÇE
BAHÇE İLÇE COĞRAFYA
COĞRAFİ YAPISI :
İlçemiz coğrafi bakımdan çok engebeli olduğundan tarıma elverişli değildir. İlçemizin önemli gelir kaynağı yoktur. Akdeniz iklimi etkisi altındadır. İlçemiz belediye sınırları (Mücavir Alan) 52 km2. dir. 11 mahalleden ibaret olup, İlçe merkezine bağlı 15 köy bulunmaktadır.
D 400 Devlet Karayolu İlçe merkezinin kenarından geçmektedir. T.C.D.D. yolu İlçe merkezinin içinden geçmekte ve 2 ayrı yerde istasyonu bulunmaktadır. İlçemizin Güneyinden ise otoban yolu geçmektedir.
BAHÇE İLÇE KÜLTÜR
KÜLTÜREL YAPISI :
İlçe merkezinde 1 Anaokulu, 1 Rehabilitasyon Merkezi, 5 İlköğretim Okulu, 1 lise, 1 İmam-hatip lisesi, 1 Sağlık meslek lisesi, 1 Anadolu Lisesi ve 1 Endüstri meslek lisesinde toplam 3000 öğrenci öğrenim görmektedir. Ayrıca bir kısım köylerimizde taşımalı eğitim mevcut olup, 4 Köy İlköğretim Okulu bulunmaktadır.
Ayrıca Osmaniye Korkut Ata Üniversitesine bağlı Bahçe M.Y.O bulunmaktadır. Halkın % 98 i okuryazar geriye kalan % 2 si ise okuma yazma bilmemektedir. İlçemizde bulunan Halk Eğitim Merkezi çeşitli dallarda zaman zaman kurslar düzenlemektedir.
BAHÇE İLÇE NÜFUS
NÜFUSU :
İlçemizin merkez nüfusu 13.241 kişidir. Yerli nüfus Müslüman olup, Türkçeden başka bir dil konuşmamaktadır.
EKONOMİK DURUMU:
İlçemiz dağlık ve engebeli arazi yapısına sahip olduğundan az miktarda yer fıstığı ve mevsimlik sebzeler ve meyveler yetiştirilmektedir. D 400 Devlet Karayolu üzerinde akaryakıt istasyonları, lokantalar bulunmaktadır. Ancak otoban geçtikten sonra bu tesisler azalmıştır. 12 tesisten mıntıkamızda 6 tesis faaliyetini sürdürmektedir.
Endüstriyel faaliyet açısından Barit Maden A.Ş.’ nin (Maden eritme ve öğütme) bir yan kuruluşu mevcut olup, bu işyerinde tüm çalışanlar 30 kişidir. Ayrıca İlçemizde Esen Su, Baş Ayran ve Bahçe Pınar Su Dolum Tesisleri mevcuttur.
Başer Kimya San. A.Ş.’ de 350 kişi 3 vardiyalı olarak çalışmaktadır, fabrika kendi güvenliğini özel güvenlik birimi ile yürütmektedir. Fabrikada çalışan işçiler sendikalı olabilmek için 17 Eylül 1991 yılında girişimde bulunmuş, fakat başarılı olamamışlardır.
Akdeniz Bölgesi’nde, Osmaniye İline bağlı bir ilçe olan Bahçe, kuzeyde Kahramanmaraş, doğusunda Gaziantep, güneyde Osmaniye Merkez, batısında da Düziçi ilçesi ile çevrilidir. İlçe topraklarının tamamı dağlarla kaplıdır.
Amanos Dağlarının batı yamaçlarında, Huma Çayı Vadisinde yer alan ilçenin kuzeyini Dumanlı Dağı, doğusunu da Akçadağ engebelendirmektedir. İlçe topraklarını bu dağlardan doğan Huma Çayı sulamaktadır.
Kar Deresi ve Bilalik Deresi, ilçe merkezinin batısında birleştikten sonra güneyde Aslanlı Deresi ile birleşir ve Horu Çayı’nı oluştururlar. Bahçe’nin batısında, ortasından Horu Çayının geçtiği aşınım vadisi ve geniş tabanlı ovası yer almaktadır. Deniz seviyesinden yüksekliği 665 m.dir.Yüzölçümü 212 km2 olan ilçenin toplam nüfusu 27.486’dır.
İlçeyi çevreleyen dağlar ormanlarla kaplıdır. İlçe, konum itibariyle Akdeniz ikliminin etkisi altında olup, yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçer. Ancak yerleşim alanının denizden yaklaşık 665 m. yükseklikte olması sıcaklık değerinin biraz düşmesine ve buna karşılık yağışın bir miktar artmasına yol açmıştır.
BAHÇE İLÇE EKONOMİ
İlçenin ekonomisi ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır. Ovalık alanlarının az oluşundan tarım pek gelişmemiştir. Bununla birlikte az miktarda buğday, pamuk ve üzüm yetiştirilmektedir. Hayvancılıkta ise kıl keçisi başta olmak üzere büyük ve küçükbaş hayvan yetiştirilmektedir.
BAHÇE İLÇE TARİH
Antik Çağda Kilikya Bölgesi içerisinde yer alan Bahçe MÖ.1000’lerde Kargamış Hitit Krallığının sınırları içerisinde olup, bir kale kalıntısı üzerinde kurulmuştur.
MÖ.XIV.yüzyılda Hititlerin egemenliği altında olup, Hitit Federasyonu’ndan Kızwatna Krallığının toprakları içerisinde idi.
Asurlular bir süre bölgeyi egemenlikleri altına almışlarsa da sonunda Kilikyalılar onlara karşı ayaklanmışlardır. MÖ.VI.yüzyılın ortalarında Kilikya Bölgesi ile birlikte Perslerin eline geçmiş ancak, MÖ.333 yılında Büyük İskender’in Pers İmparatoru Darius’u yenmesinden sonra yöre Makedonyalıların egemenliğine geçmiştir. Büyük İskender İmparatorluğu’nun parçalanmasından sonra Çukurova ile birlikte Bahçe yöresi de Seleukosların payına düşmüştür.
Ardından Romalıların egemenliğine girmiştir. İmparator Hadrianus MS.120-135 yıllarında Çukurova bölgesine önem vermiş ve burasını önemli bir ticaret merkezi haline getirmiştir. MS.395’de Roma’nın ikiye ayrılmasından sonra Adana ile birlikte, Doğu Roma’nın (Bizans) yönetimine girmiştir. Bizans hakimiyeti VII.yüzyıl ortalarına kadar devam etmiştir. Abbâsilerle, Araplar bu bölgeye akınlar düzenlemişler ve kısa bir süre sonra 965 yılında Bizanslılar yöreye yeniden egemen olmuşlardır.
Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Türkmen boylarından bazıları yöreye yerleşmişler, Anadolu Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra 1335’te Ramazanoğulları Beyliğinin eline geçmiştir. 1336 yılında Memlûklular bölgeyi hâkimiyetleri altına almışlardır. 1378 yılında Ramazanoğulları Beyliği döneminde bölgede ziraat ve hayvancılık yeniden gelişmiş, kent ve yollar îmar edilmiştir. Yavuz Sultan Selim’in Mısır Seferi sırasında Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Kanuni Sultan Süleyman’dan sonra yörede huzursuzluklar ve yönetimde boşluklar yaşanmış, bu durum XVIII.yüzyıldan sonra daha da kötüye gitmiştir. Yöredeki aşiretler köylere baskınlar düzenleyerek köyleri yağmalamışlardır. Bunun üzerine halk köylerini ve tarlalarını bırakarak dağ yamaçlarına çekilmiştir. I.Dünya Savaşı sırasında bu karmaşa kendisini daha çok hissettirmiştir. Bunun üzerine 1866 yılında Fırka-i Islahiye bölgede düzenlemeler yapmış ve Bahçe’yi Halep vilayetinin Maraş sancağına bağlı bir kaza yapılmıştır. Ardından da 1878’de Adana Vilayetinin Cebel-i Bereket (Osmaniye) Sancağına bağlanmıştır.
I.Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda Çukurova yöresini Fransızlar işgal etmiştir. Bu arada Bahçe bir süre için boşaltılmıştır. Çukurova’da başlayan direniş hareketleri sonucunda bölgede çete harbi başlamış, 1921’de Kuvayı Milliye’nin direnişi karşısında Fransızlar zor durumda kalmışlar, bunun sonucu olarak da 20 Ekim 1921’de Yeni Türkiye Cumhuriyeti ile yapılan Ankara Antlaşması ile bölgeyi terk etmişlerdir.
Cumhuriyetin ilanından sonra, Çukurova yöresi ve Bahçe yeniden imar edilmiş, 1933’te belediye teşkilatı kurulmuş, ve Adana’ya bağlı ilçe konumuna getirilmiştir. Osmaniye’nin 1996’da il olması üzerine de Adana’dan alınarak Osmaniye’ye bağlanmıştır.
BAHÇE İLÇE TARİHİ ESERLER
İlçede günümüze gelebilen eserler arasında;
Ağcabey Camisi
Ağcabey Kümbeti
Mehmet Ağa Türbesi
Kurtlar Kalesi
Haruniye Kalesi bulunmaktadır.
BAHÇE İLÇE TANITIM
BAHÇE RESİMLER
BAHÇE FOTOĞRAFLAR
BAHÇE TANITIM
BAHÇE TARİH
BAHÇE EKONOMİ
BAHÇE
OSMANİYE BAHÇE
BAHÇE İLÇE COĞRAFYA
COĞRAFİ YAPISI :
D 400 Devlet Karayolu İlçe merkezinin kenarından geçmektedir. T.C.D.D. yolu İlçe merkezinin içinden geçmekte ve 2 ayrı yerde istasyonu bulunmaktadır. İlçemizin Güneyinden ise otoban yolu geçmektedir.
BAHÇE İLÇE KÜLTÜR
KÜLTÜREL YAPISI :
İlçe merkezinde 1 Anaokulu, 1 Rehabilitasyon Merkezi, 5 İlköğretim Okulu, 1 lise, 1 İmam-hatip lisesi, 1 Sağlık meslek lisesi, 1 Anadolu Lisesi ve 1 Endüstri meslek lisesinde toplam 3000 öğrenci öğrenim görmektedir. Ayrıca bir kısım köylerimizde taşımalı eğitim mevcut olup, 4 Köy İlköğretim Okulu bulunmaktadır.
Ayrıca Osmaniye Korkut Ata Üniversitesine bağlı Bahçe M.Y.O bulunmaktadır. Halkın % 98 i okuryazar geriye kalan % 2 si ise okuma yazma bilmemektedir. İlçemizde bulunan Halk Eğitim Merkezi çeşitli dallarda zaman zaman kurslar düzenlemektedir.
BAHÇE İLÇE NÜFUS
NÜFUSU :
İlçemizin merkez nüfusu 13.241 kişidir. Yerli nüfus Müslüman olup, Türkçeden başka bir dil konuşmamaktadır.
İlçemiz dağlık ve engebeli arazi yapısına sahip olduğundan az miktarda yer fıstığı ve mevsimlik sebzeler ve meyveler yetiştirilmektedir. D 400 Devlet Karayolu üzerinde akaryakıt istasyonları, lokantalar bulunmaktadır. Ancak otoban geçtikten sonra bu tesisler azalmıştır. 12 tesisten mıntıkamızda 6 tesis faaliyetini sürdürmektedir.
Endüstriyel faaliyet açısından Barit Maden A.Ş.’ nin (Maden eritme ve öğütme) bir yan kuruluşu mevcut olup, bu işyerinde tüm çalışanlar 30 kişidir. Ayrıca İlçemizde Esen Su, Baş Ayran ve Bahçe Pınar Su Dolum Tesisleri mevcuttur.
Başer Kimya San. A.Ş.’ de 350 kişi 3 vardiyalı olarak çalışmaktadır, fabrika kendi güvenliğini özel güvenlik birimi ile yürütmektedir. Fabrikada çalışan işçiler sendikalı olabilmek için 17 Eylül 1991 yılında girişimde bulunmuş, fakat başarılı olamamışlardır.
Akdeniz Bölgesi’nde, Osmaniye İline bağlı bir ilçe olan Bahçe, kuzeyde Kahramanmaraş, doğusunda Gaziantep, güneyde Osmaniye Merkez, batısında da Düziçi ilçesi ile çevrilidir. İlçe topraklarının tamamı dağlarla kaplıdır.
Amanos Dağlarının batı yamaçlarında, Huma Çayı Vadisinde yer alan ilçenin kuzeyini Dumanlı Dağı, doğusunu da Akçadağ engebelendirmektedir. İlçe topraklarını bu dağlardan doğan Huma Çayı sulamaktadır.
Kar Deresi ve Bilalik Deresi, ilçe merkezinin batısında birleştikten sonra güneyde Aslanlı Deresi ile birleşir ve Horu Çayı’nı oluştururlar. Bahçe’nin batısında, ortasından Horu Çayının geçtiği aşınım vadisi ve geniş tabanlı ovası yer almaktadır. Deniz seviyesinden yüksekliği 665 m.dir.Yüzölçümü 212 km2 olan ilçenin toplam nüfusu 27.486’dır.
İlçeyi çevreleyen dağlar ormanlarla kaplıdır. İlçe, konum itibariyle Akdeniz ikliminin etkisi altında olup, yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı geçer. Ancak yerleşim alanının denizden yaklaşık 665 m. yükseklikte olması sıcaklık değerinin biraz düşmesine ve buna karşılık yağışın bir miktar artmasına yol açmıştır.
BAHÇE İLÇE EKONOMİ
İlçenin ekonomisi ormancılık ve hayvancılığa dayalıdır. Ovalık alanlarının az oluşundan tarım pek gelişmemiştir. Bununla birlikte az miktarda buğday, pamuk ve üzüm yetiştirilmektedir. Hayvancılıkta ise kıl keçisi başta olmak üzere büyük ve küçükbaş hayvan yetiştirilmektedir.
BAHÇE İLÇE TARİH
Antik Çağda Kilikya Bölgesi içerisinde yer alan Bahçe MÖ.1000’lerde Kargamış Hitit Krallığının sınırları içerisinde olup, bir kale kalıntısı üzerinde kurulmuştur.
MÖ.XIV.yüzyılda Hititlerin egemenliği altında olup, Hitit Federasyonu’ndan Kızwatna Krallığının toprakları içerisinde idi.
Asurlular bir süre bölgeyi egemenlikleri altına almışlarsa da sonunda Kilikyalılar onlara karşı ayaklanmışlardır. MÖ.VI.yüzyılın ortalarında Kilikya Bölgesi ile birlikte Perslerin eline geçmiş ancak, MÖ.333 yılında Büyük İskender’in Pers İmparatoru Darius’u yenmesinden sonra yöre Makedonyalıların egemenliğine geçmiştir. Büyük İskender İmparatorluğu’nun parçalanmasından sonra Çukurova ile birlikte Bahçe yöresi de Seleukosların payına düşmüştür.
Ardından Romalıların egemenliğine girmiştir. İmparator Hadrianus MS.120-135 yıllarında Çukurova bölgesine önem vermiş ve burasını önemli bir ticaret merkezi haline getirmiştir. MS.395’de Roma’nın ikiye ayrılmasından sonra Adana ile birlikte, Doğu Roma’nın (Bizans) yönetimine girmiştir. Bizans hakimiyeti VII.yüzyıl ortalarına kadar devam etmiştir. Abbâsilerle, Araplar bu bölgeye akınlar düzenlemişler ve kısa bir süre sonra 965 yılında Bizanslılar yöreye yeniden egemen olmuşlardır.
Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Türkmen boylarından bazıları yöreye yerleşmişler, Anadolu Selçuklu Devleti’nin yıkılmasından sonra 1335’te Ramazanoğulları Beyliğinin eline geçmiştir. 1336 yılında Memlûklular bölgeyi hâkimiyetleri altına almışlardır. 1378 yılında Ramazanoğulları Beyliği döneminde bölgede ziraat ve hayvancılık yeniden gelişmiş, kent ve yollar îmar edilmiştir. Yavuz Sultan Selim’in Mısır Seferi sırasında Osmanlı topraklarına katılmıştır.
Kanuni Sultan Süleyman’dan sonra yörede huzursuzluklar ve yönetimde boşluklar yaşanmış, bu durum XVIII.yüzyıldan sonra daha da kötüye gitmiştir. Yöredeki aşiretler köylere baskınlar düzenleyerek köyleri yağmalamışlardır. Bunun üzerine halk köylerini ve tarlalarını bırakarak dağ yamaçlarına çekilmiştir. I.Dünya Savaşı sırasında bu karmaşa kendisini daha çok hissettirmiştir. Bunun üzerine 1866 yılında Fırka-i Islahiye bölgede düzenlemeler yapmış ve Bahçe’yi Halep vilayetinin Maraş sancağına bağlı bir kaza yapılmıştır. Ardından da 1878’de Adana Vilayetinin Cebel-i Bereket (Osmaniye) Sancağına bağlanmıştır.
I.Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda Çukurova yöresini Fransızlar işgal etmiştir. Bu arada Bahçe bir süre için boşaltılmıştır. Çukurova’da başlayan direniş hareketleri sonucunda bölgede çete harbi başlamış, 1921’de Kuvayı Milliye’nin direnişi karşısında Fransızlar zor durumda kalmışlar, bunun sonucu olarak da 20 Ekim 1921’de Yeni Türkiye Cumhuriyeti ile yapılan Ankara Antlaşması ile bölgeyi terk etmişlerdir.
Cumhuriyetin ilanından sonra, Çukurova yöresi ve Bahçe yeniden imar edilmiş, 1933’te belediye teşkilatı kurulmuş, ve Adana’ya bağlı ilçe konumuna getirilmiştir. Osmaniye’nin 1996’da il olması üzerine de Adana’dan alınarak Osmaniye’ye bağlanmıştır.
BAHÇE İLÇE TARİHİ ESERLER
İlçede günümüze gelebilen eserler arasında;
Ağcabey Camisi
Ağcabey Kümbeti
Mehmet Ağa Türbesi
Kurtlar Kalesi
Haruniye Kalesi bulunmaktadır.
